วัดใหญ่ชัยมงคล

ที่ตั้ง : 40 ตำบลคลองสวนพลู อำเภอ พระนครศรีอยุธยา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา 13000

ประวัติความเป็นมา

          วัดใหญ่ชัยมงคล พระราชพงศาวดารกรุงศรีอยุธยาระบุว่า พุทธศักราช 1900 สมเด็จพระรามาธิบดีที่ 1 (พระเจ้าอู่ทอง) ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ทำการขุดเอา ศพเจ้าแก้ว เจ้าไทย ซึ่งตายด้วยอหิวาตกโรค ขึ้นเผาในบริเวณที่ปลงศพ และให้สถาปนา พระเจดีย์และวิหารเป็นพระอาราม โปรดพระราชทานชื่อว่า “วัดป่าแก้ว” และโปรดให้ ตั้งเป็นสำนักของสงฆ์ซึ่งไปบวชเรียนมาแต่สำนักวันรัตนมหาเถรในลังกาทวีปเป็น “คณะป่าแก้ว” วัดป่าแก้วเป็นที่สถิตของสมเด็จพระวันรัตน์จึงมีผู้เรียกขานนามวัดนี้ ในภายหลังว่า “วัดเจ้าพระยาไทย” หมายความว่าวัดของสังฆราช

          ภายหลังสมเด็จพระนเรศวรมหาราชทรงทำยุทธหัตถีชนะเหนือพระมหาอุปราช ทรงโปรดให้สร้างเจดีย์องค์ใหญ่ขึ้น เพื่อเป็นสัญลักษณ์แห่งชัยชนะและความมีน้ำพระทัย ของพระองค์ที่มีต่อเหล่าทหารที่ต้องโทษประหารชีวิต และพระราชทานนามเจดีย์นี้ว่า “เจดีย์ชัยมงคล” ด้วยเหตุที่วัดมีพื้นที่กว้างใหญ่ และยังเป็นพระอารามหลวงในสมัย กรุงศรีอยุธยา ประกอบกับมีพระเจดีย์ชัยมงคลเป็นประธานของวัด ทำให้ปัจจุบันมีการ เรียกขาน ชื่อวัดนี้ว่า “วัดใหญ่ชัยมงคล”

สถานที่สำคัญและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ภายในวัด

          วัดใหญ่ชัยมงคล มีศาสนวัตถุและโบราณสถานสำคัญที่ประชาชนให้ความเคารพ ศรัทธา เดินทางมาสักการะบูชาและเยี่ยมชม คือ

          พระเจดีย์ประธาน เป็นเจดีย์ทรงระฆังฐานแปดเหลี่ยม องค์ระฆังกลมสูง ตั้งอยู่บนฐานทักษิณ สี่เหลี่ยม องค์พระเจดีย์มีระเบียงคดล้อมรอบ ภายในระเบียงคดประดิษฐานพระพุทธรูป ตลอดแนวระเบียง

          พระอุโบสถ ตั้งอยู่ทางด้านทิศตะวันออกของเจดีย์ชัยมงคล สันนิษฐานว่าเป็นพระอุโบสถ ที่สมเด็จพระมหาจักรพรรดิเสด็จไปเสี่ยงเทียนก่อนที่จะได้เสวยราชสมบัติ

          วิหารพระนอน มีขนาดกว้าง 12.50 เมตรยาว 24 เมตร ประดิษฐานพระพุทธไสยาสน์หันหน้า ไปทางทิศตะวันออกอันเป็นด้านหน้าของวัด